به‌گزارش خبرنگار میراث‌آریا، لوح ثبت «بافت تاریخی شهر یزد»، «چوگان‌بازی سوار بر اسب همراه با روایتگری و موسیقی» و «هنر ساختن و نواختن کمانچه» که در سال 96 در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسیده بودند، ظهر امروز یکشنبه 6 اسفند 96 ازسوی احمد جلالی سفیر ایران در یونسکو در دیداری با حضور محمدحسن طالبیان معاون میراث‌فرهنگی سازمان میراث‌فرهنگی به علی‌اصغر مونسان معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری تقدیم شد.
معاون میراث‌فرهنگی سازمان میراث‌فرهنگی در این خصوص گفت: «با وجود دشواری‌های زیادی که روند ثبت یزد در فهرست جهانی یونسکو وجود داشت این شهر در تاریخ 18 تیر 96 به‌عنوان یکی از نخستین شهرهای خشتی دنیا در چهل‌و‌یکمین اجلاس کمیته میرات جهانی یونسکو به ثبت رسید.»
او افزود: «همچنین از زمانی که آذربایجان اسب قره‌باغ را به ثبت جهانی رساند حساسیت‌ها در مورد ثبت چوگان و کمانچه ایرانی افزایش یافت و پیرو پیگیری‌ها انجام شده ”چوگان‌بازی سوار بر اسب همراه با روایتگری و موسیقی“ و ”هنر ساختن و نواختن کمانچه“ در 16 آذر 96 در فهرست ناملموس جهانی به ثبت رسید.»
معاون میراث‌فرهنگی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری تصریح کرد: «تقدیم لوح ثبت این سه اثر می‌تواند مقدمه‌ای برای برگزاری جشن برای رونمایی از لوح ثبتی این سه اثر باشد. جشن مربوط به ثبت جهانی شهر یزد در بهار 97 برگزار خواهد شد. برای برگزاری جشن مربوط به چوگان و کمانچه نیز باید با فدراسیون چوگان و مرکز موسیقی ایران هماهنگی‌های لازم انجام شود و تاریخ برگزاری این جشن‌ها بعدا اعلام خواهد شد.»
او ادامه داد: «ثبت این سه اثر در فهرست جهانی یونسکو جزو موفقیت‌های ایران است که با همکاری سفیر ایران در یونسکو به سرانجام رسید.»
طالبیان خاطرنشان کرد: «اصل لوح ثبت این سه اثر در موزه ملی نگهداری می‌شود و یک نسخه از تصویر آن به پایگاه‌ها و دستگاه‌های مربوط ارسال خواهد شد.»
احمد جلالی سفیر ایران در یونسکو نیز در این‌باره گفت: «با ثبت شهر جهانی یزد تعداد آثار ایران در فهرست ملموس یونسکو به 22 اثر و با ثبت چوگان و کمانچه تعداد آثار ایران در فهرست ناملموس یونسکو به 13 اثر رسید.»
او افزود: «ثبت این اثر در فهرست میراث جهانی حاوی معنای فنی و حرفه‌ای و از طرفی حاوی معنای نمادین است. از نظر فنی ثبت این آثار در فهرست میراث جهانی یونسکو نشان‌دهنده این است که سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در حوزه کار حرفه‌ای خود از امکاناتی که کنوانسیون 1972 و کنوانسیون 2003 در اختیار قرار داده استفاده و این آثار را در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رساند. این نشان‌دهنده این است که سازمان میراث‌فرهنگی و نمایندگی ایران در یونسکو روند را به خوبی پیش برده‌اند.»
توجه به ابعاد آموزشی ثبت میراث فرهنگی ایران در فهرست جهانی
جلالی در تشریح معنای نمادین ثبت میراث فرهنگی ایران در فهرست جهانی یونسکو بیان کرد: «امیدواریم با ثبت این میراث مردم و نسل جوان را با چیستی، ماهیت و اهمیت میراث‌فرهنگی آشنا کنیم. در واقع این امر مبنای آموزشی دارد. اگر دستگاه‌های مختلف نیز با سازمان میراث‌فرهنگی و این مسائل مرتبط شوند می‌توانند مفاهیم مدنظر را به مسائل آموزشی پیوند دهند.»
او خاطرنشان کرد: «به‌عنوان مثال در یزد ما شاهد یک الگوی زیست منحصربه‌فرد هستیم که مردم منطقه هزاران سال پیش توانستند با امکانات اندک قنات‌ها را در دل کویر بسازند و به حیات ادامه دهند. ثبت شهر یزد در فهرست میراث جهانی یونسکو می‌تواند سرمشقی شود که ارزش بافت‌های تاریخی بیشتر درک شود و به‌خاطر انگیزه‌های مالی این بافت‌های تاریخی تخریب نشوند.»
برای رسیدن به توسعه پایدار باید بر پایه سنت‌های کهن پیش رفت
او با اشاره به ریشه‌های تاریخی چوگان و کمانچه در هنر و ادبیان ایرانی گفت: «باید جشن مربوط به ثبت این سه اثر در فهرست جهانی یونسکو تشریفاتی نباشد و به این رویداد به‌عنوان یک مسئله آموزشی نگاه شود.»
سفیر ایران در یونسکو تصریح کرد: «متأسفانه بعضی از نهادها و دستگاه‌ها در زمان تخصیص بودجه و امکانات تصور می‌کنند که میراث‌فرهنگی فقط به تفاخر به گذشتگان مربوط است در حالیکه فقط بحث نوستالژی مطرح نیست بلکه بحث زندگی آیندگان مطرح است. در واقع به‌خاطر آینده و زندگی آیندگان میراث فرهگی کشور پاسداشت، نگهداری و ثبت می‌شود. این میراث مسیر ما را برای آینده محکم و مستقل‌تر می‌کند. برای رسیدن به توسعه پایدار باید بر پایه سنت‌های کهن تکیه کرد.»
انتهای پیام/
